Η σταγόνα που ρέει από την οροφή του σπηλαίου εξατμίζεται ή πέφτει στο δάπεδο αφήνοντας ένα κρυστάλλινο δακτύλιο, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει ο σταλακτίτης. Η μικρή σταγόνα κρέμεται διστακτικά στην άκρη του σταλακτίτη. Λαμπυρίζει μερικές στιγμές στο αδύνατο πορτοκαλί φως κι ύστερα πέφτει. Ενώνεται κι αυτή με τόσες άλλες σταγόνες στην κρυστάλλινη λιμνούλα στο κοίλωμα του βράχου. Βαθειά μέσα στη γη, κάτω από το Λόφο του Αι-Γιώργη, η φύση συνεχίζει να δακρύζει χιλιάδες , εκατομμύρια χρόνια τώρα. Κι αυτά τα διαμαντένια δάκρυα μεταμορφώνονται αργά σε σταλακτίτες, σταλαγμίτες, τοίχους κοραλλένιους, σχήματα απίθανα, εξωπραγματικά. Ο σταλακτιτικός ή σταλαγμιτικός διάκοσμος του σπηλαίου σχηματίζει μερικές φορές φόρμες που μοιάζουν με πρόσωπα, ζώα, φυτά ή άλλα αντικείμενα. Τότε η φαντασία δίνει διάφορες ονομασίες όπως ο «Ερωδιός» κάτω ή ο «Βούδας πάνω.
Το Σπήλαιο του Κιλκίς παρουσιάζει μεγάλο παλαιοντολογικό ενδιαφέρον. Βρέθηκαν πάνω από 300 δείγματα απολιθωμένων οστών ζώων σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης. Η μελέτη αυτών των οστών έδειξε την παρουσία της στικτής ύαινας (Crocuta crocuta spelaea GOLDFUSS), της αλεπούς (Vulpes vulpes L.), της μεγαλόσωμης νυφίτσας (Mustela Putorius robusta NEWTON), του άγριου βοδιού (Bos primigenius BOJANUS), του μικρόσωμου άγριου άλογου (Equus hydruntius REGALIA), του μεγαλόσωμου αλόγου (Equus caballus cf.germanicus), του γιγαντιαίου ελαφιού (Megaceros sp.) και του κόκκινου ελαφιού (Cervus elaphus L.). Αξιοσημείωτη είναι και η παρουσία απολιθωμένων δοντιών και οστών που ανήκουν σε μικροθηλαστικά (τρωκτικά). Η ηλικία της πανίδας τοποθετείται στο Ανώτερο Πλειοστόκαινο (10-100,000 χρόνια πριν από σήμερα). Το παλαιό περιβάλλον ήταν λειβαδικό με θάμνους και το παλαιό κλίμα μάλλον θερμό. Οι ύαινες κατοικούσαν στη σπηλιά, ενώ τα φυτοφάγα ζώα είτε βρέθηκαν τυχαία είτε αποτελούσαν την κύρια τροφή των σαρκοφάγων ζώων. Απολιθωμένα οστά, γνάθοι και δόντια της στικτής ύαινας (Crocuta crocuta spelaea) του σπηλαίου Αγίου Γεωργίου Κιλκίς. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε περίπου πριν 15.000χρόνια.
ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΙΛΚΙΣ ΚΑΙ ΣΠΗΛΑΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Μετά από μελέτη το σπήλαιο του Κιλκίς αναδείχθηκε ότι είναι ιδανικό και συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις σαν Σπηλαιοθεραπευτκό κέντρο. Η Σπηλαιοθεραπεία μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση:
• Σε περιπτώσεις χρόνιων ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος (ΑΣΘΜΑ) με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα στα παιδιά.
• Στην θεραπεία δερματικών ασθενειών που προέρχονται από μόλυνση αλλεργικής μορφής.
• Στη γενική αναζωογόνηση του ανθρώπινου οργανισμού.
Σ” αυτά βοηθούν οι πολύ καλές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, η ανυπαρξία όζοντος και σκόνης, η χαμηλή ή μηδενική ύπαρξη μικροοργανισμών και τέλος η παρουσία όξινου περιβάλλοντος, ασβεστίου, μαγνησίου και μιας σειράς άλλων φυσικών και χημικών παραγόντων.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
Το σπήλαιο του Αγίου Γεωργίου διαθέτει ένα σύστημα διακλαδώσεων(σχισμών), που έχουν διανοιχθεί κατακόρυφα, σε παράλληλες και κάθετες κατευθύνσεις. Έτσι δημιουργούν στενούς ή μη διαδρόμους, δαιδαλώδεις, με ψηλές οροφές, σε εκατοντάδες μέτρα μήκος και αξιόλογα σταλακτικά στολίσματα. Διαθέτει ακόμη και δεύτερο όροφο, που διανοίγεται σε 6 μέτρα ψηλότερα από το κύριο σπήλαιο, με διαφορετική διάνοιξη κοιλωμάτων. Οι διαδοχικοί και ευρύχωροι θάλαμοί του έχουν διάκοσμο μοναδικό στο είδος του, «τα κοραλλένια διαμερίσματα», «ο διάδρομος των καταρρακτών», «ο κρυφός θησαυρός», «ο ενδιάμεσος διάδρομος», «ο παραλληλος δρόμος», «η σπονδυλική στήλη», «το τρίστρατο», «ο βωμός του Αγίου-Γεωργίου», «ο διάδρομος των διακλάσεων», «ο πρόναος», «ο ναός», «η φάτνη»,» τα κοραλλένια διαμερίσματα», «ο γολγοθάς», «ο θάλαμος των κοραλλιών», και ο «ανθόκηπος»..
Πριν πάρετε το δρόμο της επιστροφής διαθέστε λίγο χρόνο ακόμα για προσκύνημα στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, και ένα ουζάκι στο θαυμάσιο αναψυκτήριο του Δήμου Κιλκίς. Παντού είναι ωραίος ο λόφος του Αϊ-Γιώργη. Στα βάθη με τους σταλακτίτες και τα κοράλλια του και στην κορφή του με θέα την πόλη του Κιλκίς.