Υπόγεια σπήλαια που ενδέχεται να ανοίχτηκαν από αρχαία ποτάμια λάβας στο φεγγάρι, θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν με ασφάλεια τις μελλοντικές ανθρώπινες αποικίες, προτείνουν αμερικανοί ερευνητές.
Η ύπαρξη αυτών των «σπηλαίων λάβας» δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, ωστόσο αρκετά στόμια σπηλαίων που έχουν εντοπιστεί στη Σελήνη θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι είσοδοι σε τέτοιες φυσικές στοές.
Σπήλαια από λάβα υπάρχουν εξάλλου και στη Γη, είναι όμως μικρότερες από τις στοές που θα μπορούσαν να υπάρχουν στο φεγγάρι λόγω της ισχυρότερης βαρύτητας του πλανήτη.
Η ιδέα της δημιουργίας βάσεων σε σεληνιακές στοές προτάθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου «Περντιού» της Ιντιάνα, οι οποίοι παρουσίασαν τη μελέτη τους στο 46ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που πραγματοποιείται στο Τέξας. Όπως αναφέρει ο απεσταλμένος του BBC, η ερευνητική ομάδα υπολόγισε τη στατικότητα αυτών των υποθετικών σπήλαιων, και εκτιμά ότι τα τούνελ με μήκος 1 έως 5 χιλιόμετρα θα ήταν αρκετά σταθερά για να φιλοξενήσουν ανθρώπους.
Το πόστερ που παρουσιάστηκε το συνέδριο έδειχνε την πόλη της Φιλαδέλφειας, από την οποία κατάγεται ο
επικεφαλής της μελέτης Ντέιβιντ Μπλερ, να χωράει άνετα μέσα σε ένα σπήλαιο μήκους 5 χιλιομέτρων.
Σήμερα, η Σελήνη είναι γεωλογικά νεκρή. Στα αρχικά στάδια της ζωής της όμως, ηφαίστεια απελευθέρωσαν μεγάλες ποσότητες λάβας. Όταν η επιφάνεια αυτού του ρευστού υλικού κρύωσε και στερεοποιήθηκε, ποτάμια λάβας δεν αποκλείεται να συνέχισαν να κυλούν στο υπέδαφος. Όταν τελικά στραγγίστηκαν, μπορεί να άφησαν πίσω τους «άδειους σωλήνες». Εφόσον υπάρχουν αυτά τα σπήλαια λάβας θα μπορούσαν να προστατεύουν τις αποικίες από τις εχθρικές συνθήκες της σεληνιακής επιφάνειας. Λόγω της έλλειψης ατμόσφαιρας και μαγνητικού πεδίου, η Σελήνη εκτίθεται σε ακραίες διακυμάνσεις θερμοκρασίας και βομβαρδίζεται διαρκώς από σωματίδια υψηλής ενέργειας.
Οι υπόγειες στοές θα προσέφεραν πιο σταθερές και ασφαλείς συνθήκες.